"oesterzwam... njam!" aldus sprak mijn ondertussen vijfjarige dochter met haar mond vol. Pompoen of zoete aardappel moet ze niet hebben, maar begint oesterzwammekes en artisjokken te bakken en ze moppert dat ze teveel van haar tekenfilmke mist omdat ze steeds stukskes uit de pan wilt komen pikken... tja, da kan ik alleen maar toejuichen natuurlijk. Stelt u prioriteiten ;)
Een van de klassiekers hier in huis is een bordje pasta met champignonnekes, witte parisiennes, bospaddenstoelen, oesterzwammen, goddelijke porcini (eekhoorntjesbrood), van die kleintjes met fijne lichtpaarse steeltjes en al die andere waar ik de naam niet van onthou... Opbakken in de pan met een flinke scheut olijfolie, een dikke teen knoflook, peper en zout, meer heeft dat ni nodig. Sommigen kunnen niet zonder fijn versnipperde peterselie erbij, visueel alvast een pluspunt (ik geef toe dat de foto er dan wat feestelijker zou uitzien), qua smaak niet bepaald een must voor mij, maar bon, smaken verschillen dus als peterselie wel uw ding is, zeker doen!
Een tijdje geleden, ik vermoed zo ongeveer vorig jaar in de herfst of late nazomer (klinkt beter niet?) was ik de gelukkige bezitter van vers eekhoorntjesbrood én kleine paarsige artisjokken. Als er een volk is dat deze ingrediënten meesterlijk weet te bereiden, zijn het de Italianen wel. Mijn Italiaanse kookboek heeft er dan ook niet lang over gedaan om mij ervan te overtuigen deze twee te combineren. Verse artisjokken vragen wel enige voorbereiding. Laat mij eerlijk toegeven dat ik daar toen toch wel wat op gevloekt heb: koken tot daar aan toe maar het gepruts met net voldoende blaadjes afpellen en harde stuken wegsnijden zonder het gevoel te hebben dat ge meer weggooit dan opeet, dat ligt een beetje gevoelig...
Soit, deze keer toch maar voor de eenvoudigere optie gekozen met een blikje artisjokharten, wat ge verliest aan smaak, wint ge alvast aan tijd en inperking van het stressniveau. In dit geval zeker de moeite waard. Komt er ook bij dat er niet de juiste artisjokken in de winkel lagen noch de verse porcini... De verse (bio) oesterzwammen daarentegen zagen er heerlijk uit en die artisjokken, wel ja, die wou ik eigenlijk op de pizza leggen tot ik in de keuken stond en besefte dat het samen gewoon keilekker zou zijn :)
Wij hadden net genoeg met z'n tweetjes, maar we hebben al afgesproken dat we volgende keer maar 6 strikjes + 5 artisjokharten + 21 oesterzwammen de man zullen maken. Met andere woorden, een goede eter speelt deze portie vlotjes naar binnen dus, ken uw pappenheimers en pas de hoeveelheden aan naar behoefte.
1 bakje oesterzwammen
1 blik artisjokharten
80 g volkoren farfalle (strikjes-pasta of welke in de voorraadkast liggen)
1 dikke teen knoflook
olijfolie
zwarte peper en zout
Breng gezouten water aan de kook voor de pasta. Volkoren pasta heeft een tiental minuten nodig dus zodra je hem in het kokende water giet, kan je beginnen bakken.
Scheur de oesterzwammen in reepjes en snij de artisjokharten in vier. Pel een teentje look en plet het een beetje, prik er een vork in om er gemakkelijk mee te roeren in de olie en de smaak uit te wrijven over de groenten. Begin met de zwammen op een hoog vuur in de pan te bakken, ondertussen regelmatig roerend met de look-vork zodat zowel de look als de olie goed verspreid wordt. Draai er een paar keer de pepermolen over. Zodra ze een beetje kleur krijgen, het vuur lager zetten en wat zout erover strooien. Nu kan je er de artisjokharten bijvoegen. Een minuutje of twee-drie later is het klaar! De look mag eruit, die heeft zijn werk gedaan. Pasta afgieten, in de pan mengen met de groenten en snel opdienen. Smakelijk!
Een van de klassiekers hier in huis is een bordje pasta met champignonnekes, witte parisiennes, bospaddenstoelen, oesterzwammen, goddelijke porcini (eekhoorntjesbrood), van die kleintjes met fijne lichtpaarse steeltjes en al die andere waar ik de naam niet van onthou... Opbakken in de pan met een flinke scheut olijfolie, een dikke teen knoflook, peper en zout, meer heeft dat ni nodig. Sommigen kunnen niet zonder fijn versnipperde peterselie erbij, visueel alvast een pluspunt (ik geef toe dat de foto er dan wat feestelijker zou uitzien), qua smaak niet bepaald een must voor mij, maar bon, smaken verschillen dus als peterselie wel uw ding is, zeker doen!Een tijdje geleden, ik vermoed zo ongeveer vorig jaar in de herfst of late nazomer (klinkt beter niet?) was ik de gelukkige bezitter van vers eekhoorntjesbrood én kleine paarsige artisjokken. Als er een volk is dat deze ingrediënten meesterlijk weet te bereiden, zijn het de Italianen wel. Mijn Italiaanse kookboek heeft er dan ook niet lang over gedaan om mij ervan te overtuigen deze twee te combineren. Verse artisjokken vragen wel enige voorbereiding. Laat mij eerlijk toegeven dat ik daar toen toch wel wat op gevloekt heb: koken tot daar aan toe maar het gepruts met net voldoende blaadjes afpellen en harde stuken wegsnijden zonder het gevoel te hebben dat ge meer weggooit dan opeet, dat ligt een beetje gevoelig...
Soit, deze keer toch maar voor de eenvoudigere optie gekozen met een blikje artisjokharten, wat ge verliest aan smaak, wint ge alvast aan tijd en inperking van het stressniveau. In dit geval zeker de moeite waard. Komt er ook bij dat er niet de juiste artisjokken in de winkel lagen noch de verse porcini... De verse (bio) oesterzwammen daarentegen zagen er heerlijk uit en die artisjokken, wel ja, die wou ik eigenlijk op de pizza leggen tot ik in de keuken stond en besefte dat het samen gewoon keilekker zou zijn :)
Wij hadden net genoeg met z'n tweetjes, maar we hebben al afgesproken dat we volgende keer maar 6 strikjes + 5 artisjokharten + 21 oesterzwammen de man zullen maken. Met andere woorden, een goede eter speelt deze portie vlotjes naar binnen dus, ken uw pappenheimers en pas de hoeveelheden aan naar behoefte.
1 bakje oesterzwammen
1 blik artisjokharten
80 g volkoren farfalle (strikjes-pasta of welke in de voorraadkast liggen)
1 dikke teen knoflook
olijfolie
zwarte peper en zout
Breng gezouten water aan de kook voor de pasta. Volkoren pasta heeft een tiental minuten nodig dus zodra je hem in het kokende water giet, kan je beginnen bakken.
Scheur de oesterzwammen in reepjes en snij de artisjokharten in vier. Pel een teentje look en plet het een beetje, prik er een vork in om er gemakkelijk mee te roeren in de olie en de smaak uit te wrijven over de groenten. Begin met de zwammen op een hoog vuur in de pan te bakken, ondertussen regelmatig roerend met de look-vork zodat zowel de look als de olie goed verspreid wordt. Draai er een paar keer de pepermolen over. Zodra ze een beetje kleur krijgen, het vuur lager zetten en wat zout erover strooien. Nu kan je er de artisjokharten bijvoegen. Een minuutje of twee-drie later is het klaar! De look mag eruit, die heeft zijn werk gedaan. Pasta afgieten, in de pan mengen met de groenten en snel opdienen. Smakelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten