Uitpuilende kasten vol speelgoed en toch niet weten wat doen en 'ik vind niks' en het 'alleen-TV-kan-mij-redden-syndroom'... menig moeder (en vader en al wie kinderen in huis heeft) krijgt er al wel eens de kriebels van als kindlief zeurend door het huis dendert want 'ik heb niks leuk om te doeoeoen!'. Af en toe een fris idee of een nieuwe invalshoek kan daarbij al eens helpen.
Het eerste dat ik kan aanraden is een 'ik verveel mij nooit - pot'. In het beste geval, gaat hier wel enige organisatie aan vooraf.
Ik hoor u al kreunend denken 'oh nee...' maar als ik erbij vertel dat ge dan ook spullen kunt weggooien, spitst ge vast al wel de oren weer! (Zo niet, scroll dan maar direct door naar de finale.)
Het gaat er namelijk om om eens ne serieuze inventaris op te maken. Hier begon ik de opruimactie 'per afdeling', tja, een kast hier en een paar dozen daar, dat is ook weer nen té grote berg om in een keer aan te vallen, we willen de moed niet verliezen hé! Het moet ook ni allemaal in ene keer, chill!
Voorts een blad en nen bik, eventueel een leuk muziekske d'erbij om de sfeer d'erin te houden en we kunnen beginnen.
Ok, nog een kanttekening: ken uw kinders en wees eerlijk: wilt ge hun hulp of gaan we dat vermijden? Wees realistisch in uw verwachtingen 😉
Tel na hoeveel 'afdelingen' er zijn en hoeveel opbergmogelijkheden je hebt zodat je een goed overzicht krijgt. Wij hebben knutseldozen, elk niet té groot zodat je wel vlotjes je spullen kan terugvinden (vb eentje voor plak- en knipwerk en eentje voor verf/stiften/etc), een kast voor gezelschapsspelletjes en puzzels, een lego-hoek, poppendozen, pareltjes en aanverwanten en heel belangrijk: een 'varia'-doos ('t is te zeggen: de niet duidelijk onder te verdelen-categorie). Je kan hier zover ingaan als uw OCD-kantje u toelaat maar besef dat het voor kinderen vaak niet altijd even nauw steekt. Kwestie van geen al te grote teleurstellingen op te lopen en snotterpartijen uwentwege te vermijden indien ze uw schoon per kleur gesorteerde parelkes terug in ene pot kappen. Soit. Maak een kast/ lade/ speeldoos leeg en sorteer. Het punt is dat alles wat blijft, op papier komt te staan én ook waar het te vinden is.
Blauwe doos: knutselgerief.
Roze doos: barbiepoppen (het mag vanzelfsprekend zijn)
Grote kast: bovenaan: gezelschapsspellekes
midden: puzzels
onderaan: lego
Er zullen zeker spullen in de vuilbak vliegen of naar andere kindjes verhuizen of gedoneerd kunnen worden aan een of ander goed doel (denk ruil- en kringwinkels, rommelmarkt...)
De finale:
Met dat blad in de hand, ben je dan eindelijk toe aan de finale: de 'ik-verveel-mij-nooit-pot'.
Hiervoor kan je houten frisko-stokjes voor gebruiken, takjes of simpelweg geknipte labeltjes in stevig papier. Schrijf op elk stokje/ kaartje iets om te doen en evt de verwijzing waar het te vinden: verven, krijten, poppen, lego, spelleke, puzzel... of plak het inventaris blad op de binnenkant van de kast, dichtbij waar de pot zich bevindt.
Laat uw kind-dat-zich-niet-meer-zal-kunnen-permitteren-om-te-zeuren-dat-het-zich-verveelt een doosje dat groot genoeg is voor het stapeltje stokjes/ kaartjes met stickertjes (die je nu perfect weet liggen) te versieren. De volgende keer dat het bekende riedeltje weerklinkt, zal het nu al legendarische antwoord door uw huis galmen: kijkt eens in uwe pot!
PS: Dat wilt natuurlijk niet zeggen dat ze dat nu zonder morren zullen doen of direct vrolijk en blij genoegen zullen nemen met het getrokken kaartje, wel worden ze aangemoedigd om toch eens verder dan de kastdeur of den tv te kijken én het bespaart u de moeite om als ze iets willen doen waar ze ni direct aankunnen, eerst nog een zoekactie op poten te moeten zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten